Ύμνοι Χριστουγέννων

Χριστός γεννάται, δοξάσατε· * Χριστός εξ ου­ρανών, απαντήσατε· * Χριστός επί γης, υψώθητε * άσατε τω Κυρίω πάσα η γη * και εν ευφρο­σύνη * ανυμνήσατε, Λαοί,* ότι δεδόξασται.

Κοντάκιον.

Ήχος γ'. Αύτόμελο
· Ποίημα Ρωμανού του Μελωδού.

Η Παρθένος σήμερον * τον Υπερούσιον τίκτει· * και η γη το Σπήλαιον * τω απροσίτω προσάγει· * Άγγελοι μετά Ποιμένων * δοξολογούσι· * Μάγοι δε μετά αστέρος * οδοιπορούσι * δι’ ημάς γαρ εγεννήθη * Παιδίον νέον,* ο προ αιώνων θεός.

Δεύτε ίδωμεν, πιστοί,* που εγεννήθη ο Χρι­στός· * ακολουθήσωμεν λοιπόν * ένθα οδεύει ο α­στήρ,* μετά των Μάγων Ανατολής των βασιλέ­ων.* Άγγελοι υμνούσι * ακαταπαύστως εκεί· * Ποιμένες αγραυλούσι * ωδήν επάξιον * Δόξα εν υψίστοις, λέγοντες * τω σήμερον εν Σπηλαίω τε-χθέντι * εκ της Παρθένου * και Θεοτόκου * εν Βη­θλεέμ της Ιουδαίας.

Άπολυτίκιο. Ήχος δ'.

Η Γέννησίς σου, Χριστέ ο θεός ημών,* ανέτει­λε τω κόσμω το φως το της γνώσεως· * εν αυτή γαρ οι τοις άστροις λατρεύοντες * ύπο Αστέρος εδιδάσκοντο * σε προσκυνείν, τον Ήλιον της δι­καιοσύνης,* και σε γινώσκειν εξ ύψους Άνατολήν.* Κύριε, δόξα σοι.